25 Nisan 2012 Çarşamba

unutmadınmı....

bir mektup yazıyorum sana
nasıl başladığı önemli değil
nasıl biteceği de
aldım kalemi elime
yazmaya başladım nereye gideceğini bilmeden
aklımda yine o karmaşık düşünceler,
umutsuz aşkım ve sen...

gecenin karanlığına daldıkça hatırlıyorum seni
rüzgarın uğultusuyla beraber
sesin geliyor kulaklarıma
yanımda olmasan bile odam sen kokuyor
şiirler yazıyorum sana
aşkımı anlatıyorum mısralarda
yüreğimde hapsolacağına diyorum
bırakayım da kağıt üzerinde
bir kalemin gölgesinde özgür olsun duygularım

sen 'unutmadın mı?' diye soracaksın bana
'unutmadın mı hala beni?'
sen unutabiliyor musun yaşamayı,
unutabiliyor musun acılarını,
unutabiliyor musun hayatının en güzel anlarını?
söz veriyorum
sen unuttuğunda
ben de seni hatırlamayacağım
bir daha anmayacağım adını

keşke ben de senin gibi 'unuttum bile!' diyebilsem
ya da gülüp eğlenebilsem şu mahvolmuş halimle
ağlayabilsem gözlerim kuruyuncaya kadar
hiç olmazsa bir an seni düşünmeden durabilsem
senin benim için her zaman yaptığın gibi
ama beceremiyorum
yoksa sadece ben mi bulamıyorum unutmanın yollarını?

ilk aşkların bu kadar acı
bu kadar vefasız olduğunu bilmezdim sana aşık oluncaya kadar
biliyorum sen de yaşamışsındır bu duyguları
kalbinin yerinden söküldüğünü hissetmek nasıl bir şeydir sence
ya şakağına dayalı bir tabancadan çıkan soğuk bir merminin
bütün hayallerini
bütün duygularını idam etmesi?
sadece aşık olmak nasıl bir şeydir?
apansız ve nereden geldiği belli olmayan
serseri bir aşk neye benzer?
biliyor musun aslında hepsi
aynı acıyı yaşatır insana
belki aşık olmak daha da acıdır, kim bilir?

işte ben her gece böyle dalıyorum kör uykularıma
kimi zaman soğuk bir tabancayı ateşliyorum beynimi parçalarcasına
kimi zaman kör bir neşterle kalbimi yerinden söküyorum
kimi zamansa aşkın yetiyor bana acı çekmek için
alıyorum resmini elime
ve ağlıyorum ne yapacağımı bilmeden

artık şiir yazmayacağım
belki senin için yazılacak bir şeyler kalmadı yüreğimde
belki de umutsuz aşkım öksüz kaldığı için içimden gelmiyor yazmak
artık şiir yazmayacağım
belki de sadece seni unutana kadar almayacağım kalemi elime
olur da seni unutamazsam
bir kaç dize dökülürse kalemimden
bil ki savaşacak gücüm kalmamıştır anılarla
bil ki sensizlik galip gelmiştir
ama biliyorum
zamanla her şey unutulur
anılar bile unutulur
sen bile unutulursun
ilk aşklar bile unutulur
kalbini sonsuza kadar kaybetmek pahasına

24 Nisan 2012 Salı

gidemez.....

Bir yolun varsa gidilecek sona bırakma...
Bir sözün varsa dilden yüreğe hiç susma......
Görmen gerekiyorsa birini git yanına...
Okşaman gereken biryürek varsa esirgeme elini...
Hayat çok zalim...
An gelir...
Elini...gözünü... yolunu... yüreğini alır senden...
O zaman istesende......
Dokunamaz......
Göremez...
Gidemez...
Söyleyemez olursun..
Can Yücel