13 Aralık 2010 Pazartesi

güneş eskisi gibi neden doğmuyor..

Parmaklarımın arasından dökülen
Bunca duygu yüklü cümleler kimin için?

Ne istiyorum? Nereye varmaya çalışıyorum
Neler oluyor yüreğime...
Nasıl çarpa biliyor böylesine delice.
Neden zayıf hissediyorum kendimi
Oysa ben çok güçlüydüm biraz vurdumduymaz
Birazda deli....
Şimdi ne oldu o eski bana nasıl geldim ben bu hale
Şen gülüşlerime ne oldu? Neşe saçan çocuksu ruhum.
Odamı terk edip gitti beni?
Boğuluyorum.....

Buğu tutmuş pencere önünde ne işim var benim?
Beynim neden hep aynı şeyleri tekrarlıyor.
Neden karaya vurmuş balık gibi çırpınıyorum
Ya da köşeye sıkışmış zavallı bir kedi gibi kıvranıyorum.
Neden yetim kalmış bir çocuk misali sahipsiz hissediyorum kendimi?

Güneş neden eskisi gibi doğmuyor?
Sessizlik bana göre değilmiş.
Dinlediğim müzik ritmine ne oldu.
Vicdan muhasebesi mi yapıyorum kendimle
Yoksa hayata yenik mi düşüyorum?
Bunca şeyi nasıl bir anda düşüne biliyorum
Yoruldu mu yoksa?

Kimi, niye, neden bekliyorum?
Yoksa yarım kalmış bir hesabın acısını mı çekiyorum
Boğuluyorum..........
Bu nedeni olmayan nedenlerimden..

Hiç yorum yok: