Dün gece yine sen düştün aklıma
Oturup ağladım çocuklar gibi
Sensizlik öyle zor geldiki bana
Oturup ağladım çocuklar gibi
Bir avuç göz yaşı doldu elime
En acı sitemler geldi dilime
Pişmanlık duyupta kendi kendime
Oturup ağladım çocuklar gibi
Artık gündüzlerim gündüzlerden uzun
Gecelerrim gecelerden acımasız sen gittikten sonra
Hertürlü sıkıntıya alıştım kedere katlandım
Yalnız senin yokluğuna alışamadım
Artık anlıyorum acıdan ızdıraptan gözyaşından başka hiç bir
Şey vermemişsin bana
Yok olan gençliğime kaybolan geleceğime yıkılan hayallerime
Oturup ağladım çocuklar gibi
Ne yazık olanlar hep bana oldu
Ümidim hayalim hepsi kayboldu
Sayende hayatım tarumar oldu
Oturup ağladım çocuklar gibi
2 yorum:
bu nasıl bir aşk, nasıl bir özlem ki bu kadar yoğun bir şekilde sel gibi akıyor, buralara kadar ulaşıyor enerjisi...harika bir blog, yazılar, şiirler müthiş, elinize sağlık hemşehrim ;)
sel gibiydi bir zamanlar ...tşk saolasın sivaslı:))
Yorum Gönder